Showing posts with label kaktus. Show all posts
Showing posts with label kaktus. Show all posts

Friday, 10 November 2017

'n Rooi verrassing

Die “Eve’s needle” kaktus se naam is net so lank soos hy: Austrocylindropuntia subulata. Hierdie ou grote was ‘n paar jaar gelede net so lank soos my duim. Ek was bly toe ek dit by my Mareet-kind present gekry het. Ek het dit in die grond gedruk en dit het net aanhou groei en groei! 



Groot was my verrassing toe ek twee dae terug sommer so terloops boontoe kyk en twee lieflike blomme aan die bopunt sien. Dit is die heel eerste keer dat hierdie plant 'n blom maak. Ek gaan loer elke dag. Mooi bly maar mooi, al is dit onbereikbaar hoog teen die blou lug waar wit wolke vol beloftes hang. Ons bid almal vir reën. Die wêreld is droog. Droog en warm. 

Ek dink dit is hoekom my rooi blomme my ekstra bly laat voel. 




Common Names: Eve’s Needle Cactus, Eve’s Pin Cactus, Long Spine Cactus




Description

The branching, tree-like specimen grows to thirteen feet tall and about ten feet wide, with cylindrical deep green leaves. New growth does not have many spines, but as the plant matures yellowish-red spines develop on its tip. The Eve’s needle will rarely bloom in cultivation, but when it does, it produces long, coppery red, showy blooms. Its fruit is oblong with small spines. Use it in attractive containers, raised beds, and cactus gardens, as a showy specimen in atriums, or as an understory plant. This exquisite cactus is native to the higher elevations of Peru, Ecuador, Argentina, and Bolivia, where it is used and cultivated as a living fence.

Maintenance

This plant is fast-growing once established and requires minimal care. It is hardy from twenty-five to thirty degrees Fahrenheit. If it is damaged by winter frost, cut frozen areas to live wood and it will recover in the spring and summer months. The Eve’s needle needs full sun to light shade and well-draining soil. The plant prefers more water than most cacti, but do not water it as much during the winter months. It can be easily propagated from seeds and cuttings.


 Die volgroeide plant is al sy glorie. 

Saturday, 31 January 2015

'n Wandeling deur die tuin

Iemand het eendag gesê: "Jou eie tuin moet net vir jouself mooi wees, dan is alles reg!" Nouja, dis wat hier by my gebeur. Ek en my ou "tuiningenieur" kom al 'n lang pad saam. Ons verstaan mekaar. My tuin is 'n bron van vreugde, 'n plek waar ek kalmte vind. 'n Plek waar ek kan wees, asemhaal en luister. 'n Plek waar ek kan rondkyk en my verwonder aan die natuur. Daar wag elke dag iets nuuts, mens moet net kyk.

Vanoggend sit daar 'n hadida by die fontein. Die magrietjies is al besig om te groet. Vir baie mense is 'n hadida net 'n skreeubek, maar vir my is hulle mooi. Die bloedrooi lipstifstreep op daardie yslike snawel is so uniek.

Hier is baie duiwe in ons tuin. Kransduiwe mors, maar ons gee nie om om skoon te maak nie. Kyk hoe mooi blink sy oog in die rooi-en-witraam brilletjie! 
Die vaatjie-kaktus in die groot pot aan die voorkant van die huis groei lustig! Ek wonder hoe groot gaan dit word en of dit my eendag gaan verras met 'n eksotiese blom. 
'n Week gelede het die Pride of India nog pragtig pienk geblom, maar nou is sy tyd ook alweer verby. 
En hier is ons twee hondekinders: Hagar en Brakkies, my getroue bondgenote. Tog altyd so stertswaaibly as ek buitetoe kom. Kyk net hoe glimlag hulle. 
Op 'n dag skryf ek 'n vers:
Nà die reën

Die dag vlerk oop in groen akkerblare
in ligpers agapanthe onder die karee
dit rol oor die huis se dounat dak
mossietjirp deur die tuin
verby laventelbos en roosmaryn
waar dit ‘n ligblou lêplek soek
en later wegkruipertjie speel
met ‘n goudgeel  middagson

Elizabeth Kendall ©

My wens vir jou wat hier lees, is: Geniet jou tuin, geniet jou Saterdag, geniet die lewe! 

Thursday, 16 January 2014

Wat is in 'n naam?

Ek onthou nog so goed hoe my Ma die name van plante en bome geken het. Ek het haar altyd bewonder oor dié kennis.  Ek reken my liefde vir tuinmaak en die natuur het ek verseker by haar gekry. Net soos mense, het plante mos ook name. Dis baie gerieflik om deesdae, as mens nie weet nie, die antwoorde blitsvinnig op die internet te kry. Hier is 'n paar van my geliefde vetplante en kaktusse en sommer ook ander plante wat vreugdes gee!


 Hierdie grusonii goue vaatjie kaktus of grappenderwys ook die "Skoonma-se-kussing" genoem,  (Echinocactus grusonii, popularly known as the Golden Barrel Cactus, Golden Ball or, amusingly, Mother-in-Law's Cushion, is a well known species of cactus, and is endemic to east-central Mexico. Inligting: Wikipedia)  is omtrent vol dorings, maar wat 'n oogfees is dit nie. Dit groei steeds doodgelukkig in 'n pot wat buite staan. 


  Hierdie "Peanut Cactus" of  Echinopsis chamaecereus gee die lieflikste bloedrooi blomme en kom oorspronklik van Argentinië af. Dit groei baie maklik, is lief vir die son en wil nie te veel water hê nie. Dis al vir baie jare 'n baie gewilde huisplant , maar myne is doodgelukkig buite. Sal ons dit die Grondboontjiekaktus in Afrikaans noem? Ek moet saamstem dat dit 'n baie paslike naam is.

 

   Hierdie mooi vetplantjie met sy kleinerige blaartjies het ek by my dogter present gekry. Ek sal graag wil weet wat sy naam is. Ek kon dit nog nie in my naamsoektog kry nie.


 Die litroos (Botaniese naam: Schlumbergera truncata) het nou klaar geblom. Dit hou van indirekte lig en ek verkies om myne gedurende die wintermaande binneshuis te pamperlang. 'n Geliefde en baie bekende plant. Dit groei so maklik. 'n Mens kan net 'n deeltjie daarvan afbreek en in die grond druk en binnekort het jy nog 'n lieflike plant!



Is hierdie boepensies nie te mooi nie? Met hul fyn, wit doringvingertjies styf teenaan mekaar, sit hulle soos 'n gesinnetjie doodgelukkig saam met ander vetplantjies in 'n pot.  Hul geleerde naam is Rebutia en ek wag geduldig vir die eerste blommetjies. Hulle groei maklik en vra min aandag.



Hier is 'n hele verskeidenheid. 'n Vriendin het onlangs vir my ses of sewe baie klein potjies met baie klein vetplantjies aangedra. Ek het dit uitgeplant in 'n groter pot waarvan jy drie hier kan sien. Gasteria is die ligperserige plantjie se naam en dis inheems aan Suid-Afrika. Dit kom oorspronklik van noord van die  Tugela Rivier in noord KwaZulu-Natal tot by die Olifantsriviervallei in the Limpopo Provinsie voor. Die groener een moet ook deel van die Gasteria familie wees. Die ou kleintjie regs is die Crassula "Spring time" / Lentetyd.


Hier is 'n mengsel van vetplantjies en kaktusse wat my daagliks verbly! Sedum Rubrotinctum
"Pork and Beans" is dié met die
vet vingertjies.



Kyk hoe hou hierdie knapies vergadering! 'n Ornamentele oogfees inderdaad. 
 Sempervivum Calcare.


En hier is die baie bekende Echeveria Elegans. Van hulle het ek baie! Lank terug het ek drie of vier gehad. Veelsydige plante wat baie mooi tafelversierings maak, maklik om te onderhou en altyd dankbaar. Woestynrosies is vir my ook hul mees beskrywende en paslike naam.



Aalwyne groei in my agterplaas. Hierdie een is van die Aloe Broomii familie en lok suikerbekkies wanneer dit blom. Om 'n foto van dié vinnige voëls te neem, is 'n kuns wat ek nog moet leer bemeester.





 Haasore, een van my (baie) gunstelinge!




En nou wonder jy seker wat op aarde dit is. Aan die buitekant van my erf, is heelwat Yukkas geplant. Een van hulle het so lank en onhanteerbaar geraak, dat dit omgeval en op die trompetblomme te lande gekom het. Ons het dit toe maar afgesaag. Ek bedoel Jacob het! Die kleurpatrone op die stam het my kunstenaarshart aangegryp. Dis maar al. Nou lê dit onder die silwereik en mooi lyk.




'n Nuwe soort "cutlery"...wie het gesê 'n geroeste eetgereihouer kan nie herwin word nie. Die hen-en-kuikenplant floreer daarin. 
Ek sou nog vir ure kon aanhou, want elke plant vertel sy eie wonderlike storie. Miskien is die heel lekkerste daarvan dat 'n mens dit elke dag kan aanskou en waardeer.  Tuinmaakverhale hou mos net aan en aan.

Friday, 1 November 2013

In die somer

Gister was 'n lekker dag. Die kanse dat vandag ook een gaan wees, is goed. Ek dink die natuur en die seisoene speel 'n yslike rol wat my gemoedstemminge betref. In die somer lééf ek! Kom kuier saam met my in die tuin.
                                                               Só het gister begin:

 
Volmaakte blomme van die kaktus net hier langs die venster. Een hele dag lank blom dit uitbundig. En almal wat dit sien, word dadelik bly. Nie net vir een dag nie, sommer vir lank.
 

Wie op aarde sal nie vir 'n paar minute gaan stil staan en net bewonder as so-iets moois voor jou oë verskyn nie? Iets anders wat my ook heeltemal bly maak, is al die verskillende vetplante in my tuin. "Dankbare plante" noem baie mense dit. Altyd gelukkig. Altyd mooi.

 
Ek ken nie al die name nie, maar geniet en waardeer elke een!
In 'n ronde bak groei hierdie kaktus met sy klein, wit dorinkies nou al vir jare.
Nouja hier is die geleerde naam! Opuntia Microdasys.
Ek dink mens kan dit in Afrikaans seker maar "Haas-oortjies" noem.


                         Dit het al gebeur dat al hierdie ronde bolletjies pienk blomme dra.
 
 
Hierdie vetplant lyk baie soos iets wat onder in die see kan lewe. Cotyledon orbiculata (varkoor /honde-oor)  Ons het dit onlangs uitgedun en ek was verstom oor die baie nuwe blare. Die tuin sorg vir homself. As mens dit mooi oppas, hoef jy nie hope geld te spandeer aan nuwe plante nie.


                            Tussen bruin en wit klippies en knus teenmekaar lê hulle dag na dag.
Tevrede en bly.
 
 
Vygies vol geel blomme, 'n lus vir die oog!

 
Intussen het dié doring ook 'n baba gekry.


              Geliefde woestynrosies. Lank terug het ek vyf of ses gehad, nou het ek baie!

 
 Die fynste blommetjies aan die punte van dun, dun  stingels.
 Hawortia (miniatuur aalwyne)  (Dankie Maree vir die inligting, ek sal dit nou onthou!)
 

                                                                 'n Hele versameling!



 
 Die miniatuur "bottle brushies" het gesukkel waar dit geplant was. Gister het ek dit oorgeplant in hierdie pot vol heerlike, ryk potgrond. Hou duimvas! Die vetplantjies wat vroeër hier gegroei het, het verhuis na kaal kolle oral in die tuin....om daar hul plekke vol te staan!

 
               'n  Massiewe monster!! Sal seker nog eendag net so hoog soos die muur groei. Intussen het ek uitgevind dat garingbome net een keer blom. Garingbome is almal vetplante, groei redelik stadig, maar word jaar ná jaar groter. In dié tyd bou dit ’n goeie voorraad energie op en wanneer dit ’n sekere grootte bereik, gebruik dit die energie om die enkele bloeiwyse te vorm en soveel moontlik saad te kan versprei. Daar is darem troos ook. Die meeste van hierdie vetplantsoorte het ’n alternatiewe vegetatiewe voortplantingstelsel waarop dit altyd kan teruggeval. Dié bystand is in die vorm van klein rosette wat aan die plant se basis vorm. Dit kan afgesny en uitgeplant word. Ek en ou Jacob het al dikwels van hierdie kleiner plantjies aan die buitekant van die erf langs die muur verplant.  Eendag ver vorentoe, sal almal so groot soos dié ene wees!

 
 Vet vingertjies groei geil... een van my vele gunstelinge!
 
 
 Ek het hierdie rotsrosies mooi styf teenmekaar ingepak, die pot se onderkant wat gebreek is, so verdoesel.
 
 
 Nog 'n gunsteling! Uitgeplant in twee goedkoop potte.
 


 Naby die waterbak waar voëls dikwels kom kuier, sal hulle heerlik kan groei en die grond bedek.


 
 

 En hier sien jy die hele prentjie!
 
Jasmyn hang oor die muur. As jy instap, ruik jy die heerlike, soet reuk.
 
 Soos stroopsoet skoolkinders langs mekaar..... geplant op 'n kaal kol.
 


 
 Ek ken dié een as 'n "Flappie"....het dit 'n ander naam?
Was verras om blomme te sien!
 


 
 My groen tuin.
 

Nog stukkies tuin, rose wat blom...


 
 Skulpe op 'n stomp, elkeen vertel 'n storie.
 



 
 'n Granaatroos. Hierdie struik groei al donkiejare lank in my tuin, ek dink my Ma het dit nog hier geplant!
 
 
 Pienk salie in 'n pot langs die huis.
 
 
 Laventel.
 



 
Die aand word pienk. 'n Sagte dag eindig so mooi soos dit begin het. En ek sê dankie dat ek kon werk en lewe en vars lug en sonskyn kon geniet!
 
The fact that I can plant a seed and it becomes a flower,
share a bit of knowledge and it becomes another’s,
smile at someone and receive a smile in return,
are to me continual spiritual exercises.
Leo Buscaglia