Ek onthou nog so goed hoe my Ma die name van plante en bome geken het. Ek het haar altyd bewonder oor dié kennis. Ek reken my liefde vir tuinmaak en die natuur het ek verseker by haar gekry. Net soos mense, het plante mos ook name. Dis baie gerieflik om deesdae, as mens nie weet nie, die antwoorde blitsvinnig op die internet te kry. Hier is 'n paar van my geliefde vetplante en kaktusse en sommer ook
ander plante wat vreugdes gee!
Hierdie grusonii goue vaatjie kaktus of grappenderwys ook die "Skoonma-se-kussing" genoem, (
Echinocactus grusonii, popularly known as the
Golden Barrel Cactus,
Golden Ball or, amusingly,
Mother-in-Law's Cushion, is a well known species of
cactus, and is
endemic to east-central
Mexico. Inligting: Wikipedia) is omtrent vol dorings, maar wat 'n oogfees is dit nie. Dit groei steeds doodgelukkig in 'n pot wat buite staan.
Hierdie "Peanut Cactus" of Echinopsis chamaecereus gee die lieflikste bloedrooi blomme en kom oorspronklik van Argentinië af. Dit groei baie maklik, is lief vir die son en wil nie te veel water hê nie. Dis al vir baie jare 'n baie gewilde huisplant , maar myne is doodgelukkig buite. Sal ons dit die
Grondboontjiekaktus in Afrikaans noem? Ek moet saamstem dat dit 'n baie paslike naam is.
Hierdie mooi vetplantjie met sy kleinerige blaartjies het ek by my dogter present gekry. Ek sal graag wil weet wat sy naam is. Ek kon dit nog nie in my naamsoektog kry nie.
Die litroos (Botaniese naam: Schlumbergera truncata) het nou klaar geblom. Dit hou van indirekte lig en ek verkies om myne gedurende die wintermaande binneshuis te pamperlang. 'n Geliefde en baie bekende plant. Dit groei so maklik. 'n Mens kan net 'n deeltjie daarvan afbreek en in die grond druk en binnekort het jy nog 'n lieflike plant!
Is hierdie boepensies nie te mooi nie? Met hul fyn, wit doringvingertjies styf teenaan mekaar, sit hulle soos 'n gesinnetjie doodgelukkig saam met ander vetplantjies in 'n pot. Hul geleerde naam is Rebutia en ek wag geduldig vir die eerste blommetjies. Hulle groei maklik en vra min aandag.
Hier is 'n hele verskeidenheid. 'n Vriendin het onlangs vir my ses of sewe baie klein potjies met baie klein vetplantjies aangedra. Ek het dit uitgeplant in 'n groter pot waarvan jy drie hier kan sien. Gasteria is die ligperserige plantjie se naam en dis inheems aan Suid-Afrika. Dit kom oorspronklik van noord van die Tugela Rivier in noord KwaZulu-Natal tot by die Olifantsriviervallei in the Limpopo Provinsie voor. Die groener een moet ook deel van die Gasteria familie wees. Die ou kleintjie regs is die Crassula "Spring time" / Lentetyd.
Hier is 'n mengsel van vetplantjies en kaktusse wat my daagliks verbly! Sedum Rubrotinctum
"Pork and Beans" is dié met die vet vingertjies.
Kyk hoe hou hierdie knapies vergadering! 'n Ornamentele oogfees inderdaad.
Sempervivum Calcare.
En hier is die baie bekende Echeveria Elegans. Van hulle het ek baie! Lank terug het ek drie of vier gehad. Veelsydige plante wat baie mooi tafelversierings maak, maklik om te onderhou en altyd dankbaar. Woestynrosies is vir my ook hul mees beskrywende en paslike naam.
Aalwyne groei in my agterplaas. Hierdie een is van die Aloe Broomii familie en lok suikerbekkies wanneer dit blom. Om 'n foto van dié vinnige voëls te neem, is 'n kuns wat ek nog moet leer bemeester.
Haasore, een van my (baie) gunstelinge!
En nou wonder jy seker wat op aarde dit is. Aan die buitekant van my erf, is heelwat Yukkas geplant. Een van hulle het so lank en onhanteerbaar geraak, dat dit omgeval en op die trompetblomme te lande gekom het. Ons het dit toe maar afgesaag. Ek bedoel Jacob het! Die kleurpatrone op die stam het my kunstenaarshart aangegryp. Dis maar al. Nou lê dit onder die silwereik en mooi lyk.
'n Nuwe soort "cutlery"...wie het gesê 'n geroeste eetgereihouer kan nie herwin word nie. Die hen-en-kuikenplant floreer daarin.
Ek sou nog vir ure kon aanhou, want elke plant vertel sy eie wonderlike storie. Miskien is die heel lekkerste daarvan dat 'n mens dit elke dag kan aanskou en waardeer. Tuinmaakverhale hou mos net aan en aan.
