Laatmiddag se lekkers

Daar is min dinge wat my so rustig en ontspanne laat voel soos 'n wandeling in die tuin. Laatmiddag is altyd 'n heerlike tyd om buite te wees. Dan kom soek die voëls water by die drinkbak in die voortuin. As mens gelukkig is, sien jy soms ook 'n houtkapper. Mossies, geelvinke en lysters is  gereelde kuiergaste. Ek kan hulle vir ure sit en dophou.
 

 'n Tortelduif. 

 'n Kransduif.

 Tortelduif of Ringnek, soos ook by baie bekend.

 My gunsteling! 'n Rooiborsduif.

  Die honde is dan ook naby en aan't bal speel. Hulle weet al dat laatmiddae hulle tyd  vir kwaliteit-aandag is. 

 

  Nog 'n  tennisbal is ook al amper opgespeel!! 

 In Bronkies is daar vreeslik baie duiwe. Baie mense hou nie veel van die groterige kransduiwe nie omdat hulle so mors, maar ek gee nie om nie. Water maak mos alles skoon. 

 Kyk dan net hoe lekker pronkerig en opgetof sit hierdie een op die huis se dak.

'n Kwikstertjie. Kwikkies is wonderlike voëltjies.  Sy ander name is wipstertjie of akkermannetjie. 

'n Lyster kom aangehop. Ek kon nie mooi sien wat met sy beentjie verkeerd was nie.

 Dit lyk soos iets wat daar uitgroei. Hy het hom nie veel daaraan gesteur nie en rustig kom water drink by die fontein. Ek het so gewens ek kon die "obstruksie" verwyder.

In die natuur leer ons baie lewenslesse. 

Een daarvan is:

"HOU die voëls van die hemel noukeurig dop, want hulle saai nie saad nie en hulle oes nie en hulle maak nie in voorraadskure bymekaar nie; nogtans voed julle hemelse Vader hulle. Is julle nie meer werd as hulle nie?” (Matteus 6:26).

My duiwe

By die waterbak hier in ons tuin

daal blou duiwe daagliks pofveer neer

Toontjies pienk en pragtig,

vredeversies in vlerke toegevou

sing hul sag hul weemoedwysies

vir my en ook vir jou

fladderveer en klouter

trap hul op die huis se dak

soms laat hul my toe om stil te kyk

hoe hul vlerksleep en kafoefel

 sirkeldraai teen blou, blou lug -

skemeraand se tuiskom na 'n dag se vlug

Elizabeth Kendall ©

Gedigte en duiwe

My dag begin soos duiwe

wat pofveer neerdaal op die nok

en soos 'n warm sonstraal

al die weemoed

uit die winterkoue haal

Dis duiwesang wat aan my dak kom hang

soggens as die nag sy voorkop skoon vee

 en die dag sy grys stoppelbaard begin wys.

Elizabeth Kendall ©

My hart is hier....

Nêrens is daar 'n plek soos jou eie huis nie. Jou eie warm nessie. 'n Holte vir jou voet, 'n vesting, 'n rusplek. Nêrens voel 'n mens so tuis soos in jou eie kamer en in jou eie gang nie.

By jou eie plek kan jy maar net jy wees.

Teen skemeraand kom land die kransduiwe op jou huis se dak onder die sagte maan.

Tevredenheid is in hul vlerke toegevou.

Bruin blare en boepensklippe lê knus onder 'n winterkombers en wag...

Aan die appelkoosboom se kaal takke hang 'n goudgeel lemoenskil.

 Binnekort sal die glasogies kom kuier, ek weet.

Warmgeel skyn die straatlamp se lig oor my tuin.

Elke seisoen het mos maar sy eie mooi en koue winters word snel in helderbont getooi.