My duiwe

By die waterbak hier in ons tuin

daal blou duiwe daagliks pofveer neer

Toontjies pienk en pragtig,

vredeversies in vlerke toegevou

sing hul sag hul weemoedwysies

vir my en ook vir jou

fladderveer en klouter

trap hul op die huis se dak

soms laat hul my toe om stil te kyk

hoe hul vlerksleep en kafoefel

 sirkeldraai teen blou, blou lug -

skemeraand se tuiskom na 'n dag se vlug

Elizabeth Kendall ©

My hart is hier....

Nêrens is daar 'n plek soos jou eie huis nie. Jou eie warm nessie. 'n Holte vir jou voet, 'n vesting, 'n rusplek. Nêrens voel 'n mens so tuis soos in jou eie kamer en in jou eie gang nie.

By jou eie plek kan jy maar net jy wees.

Teen skemeraand kom land die kransduiwe op jou huis se dak onder die sagte maan.

Tevredenheid is in hul vlerke toegevou.

Bruin blare en boepensklippe lê knus onder 'n winterkombers en wag...

Aan die appelkoosboom se kaal takke hang 'n goudgeel lemoenskil.

 Binnekort sal die glasogies kom kuier, ek weet.

Warmgeel skyn die straatlamp se lig oor my tuin.

Elke seisoen het mos maar sy eie mooi en koue winters word snel in helderbont getooi.