Daar woon 'n kind in my....



 'n Prettige tekening met wateroplosbare potlode! Sommer net omdat dit lekker is!



Vrede op aarde

Lank, lank gelede toe die aarde nog jonk was...en die berge van brood...het ek vir die eerste maal in my lewe 'n sielkundige besoek. Dit was ook die laaste maal. Gelukkig. Ek onthou nie veel van dié besoek nie, ek weet net dit was seker maar nodig, anders sou ek nie op daardie somermiddag in Pretoria in die huis met die mooi en indrukwekkende meubels en stilte om my gestaan het en gewonder het "wat maak ek hier" nie.

Toe die vreemde, lang man voor my sit en begin vrae vra, was ek nogal taamlik senuweeagtig. Op 'n stadium vra hy: "Wat is dié ding wat jy die heel graagste wil hê?" Ek het nie eers nodig gehad om te dink nie. Onmiddellik het ek geantwoord: "Vrede!" Ek onthou nog hoe verras en verbaas hy gelyk het en met 'n skewe glimlaggie het hy gesê: "Jy wéét wat jy wil hê, né!"

Dis vandag jare na dààrdie dag. Ek het lankal vrede gekry. Deur die genade. Genade van Bo. En ek is bly daaroor, want dìt was en is dié ding op aarde wat ek die meeste begeer het. Hoekom? As jy vrede in jou hart het, is jy skatryk. As jy vrede in jou hart het, slaap jy lekker snags. As jy vrede het, kan jy aan ander uitdeel. As jy vrede het, het jy iets wat alle verstand te bowe gaan. As jy vrede het, gaan die kind in jou nooit dood nie: jy verwonder jou steeds aan die grootheid van die Skepping, die lieflikheid van die natuur om jou, die klein dingetjies.

Terwyl ek vanoggend hierdie akrielskildery geverf het, het dié salige vrede my styf in sy arms vasgehou en ek kon maar net wéér eens "Dankie Here! " sê.

Tuin is lewe!

Tuin is lewe.

Dis Saterdagoggend en die tuin roep. Ek is maar té gewillig om te luister. Van al die baie lekker kreatiewe dinge wat ‘n mens kan doen, is tuinmaak sekerlik een van die lekkerstes. Vir elke druppel boorgatwater wat ek kan gebruik in hierdie, soos die koerant sê: voortslepende droogtetyd, is ek meer as net dankbaar: ek jubel daaroor!

My hart sing van vreugde as ek die goudgeel “cats claw” (wat is sy Afrikaanse naam? Katspoor?!) baldadig sien blom en blom teen die garagemuur, ‘n lus vir die oog en ‘n balsem vir die gemoed , elke dag mooier en helderder geel. Die lekkerte en die lus om dié stukkie mooi met iemand te deel kon toe ook vanoggend nie uitbly nie en ou Jakob, die outa wat soms help in die tuin, het spontaan en met groot waardering reageer, nadat ek hom daarop gewys het hoe mooi ons blommetjie vanjaar nou eintlik lyk: “Ai, hy’s banja mooi, Oumiesies, hy’s PIENK!” Ooglopend is sy kennis van kleure nie verskriklik indrukwekkend nie, maar dat pienk wel een van sy beste kleure is, was duidelik aan die manier hoe hy dié woord beklemtoon het! Ek het hom terstond die Oumiesies- deeltjie vergewe! Hoe kan mens dan nou kwaadraak vir iemand wat die mooi in die lewe so opreg kan waardeer en raaksien?!

Later dieselfde dag het ek gewonder of ons dankbaar genoeg is vir die doodgewone dinge? ‘n Voël by die waterbak, twee akkedissies wat mekaar jaag, die houtkapper wat douvoordag op die heel hoogste toppie van die denneboom sit en sy brei-erre luid uitstoot oor geheel die wêreld? Die varkore wat ná daai koudste- koud weer uit die dood opgestaan het en nou leliewit in blom staan, die helderpienk vygies op die sypaadjie wat laggend in die warm son oopgesig en vriendelik vir elke verbyganger glimlag?

Kom ons kyk verby die swaar en die seer en die moord en die moedeloosheid....... al is dit baie maal nie maklik nie. Daar sal êrens ‘n blommetjie wees, ‘n klip en ‘n stomp en ‘n boepens-kalbas wat jou pad sal lekkerder maak. En in jou tuin is daar dalk ook ‘n grasgroen akkerboom wat gewillig sy skadukombers oor jou vermoeide skouers wil gooi, jou wil laat opkyk sodat jy die hemel daarbo sal kan sien.

'n Waterverfskildery wat ek so geniet het om te doen! Bome bly maar een van my gunsteling dinge om te verf.



Blou

Ek verf 'n blou prent:
(dis nie 'n grou prent)
blou rivier, blou lug, blou bome
en oor alles gooi ek 'n wit sneeulaken
van ver-verlang

ek sou so graag binne-in my prent in wou loop
om vreemde wêrelde te gaan verken,
wêrelde wat mens net op foto's sien
as jy soveel sikkels silwer soos ek verdien

ek sou sneeuskoene met skaapwol binne
en dik, warm wolsokkies aan my voete wou trek,
'n blou balaklava oor my gesig wou sit
en 'n jas van sabelbont sag om my lyf wou vou

ek sou die lug, so breekbaar, dun en koud,
diep wou inasem en met warm handskoenhande
aan die sneeu wou vat en dalk miskien,
miskien sou ek 'n bloedrooi blokkieskombers
onder een van die bome gooi
en jou gulhartig nooi om saam met my
na die ysblou lug te staar, want dalk
net dààr word vreemde drome
sommer eensklaps waar

Elizabeth Kendall ©

Kaalvoet Klonkie

Verflenterde kaalvoet klonkie
wat groente verkoop in die reën,
met jou lelike skurwe tone
en jou lendelam hoepelbeen,
jy kom met jou venterliedjie
deur die mistige Kaapse straat
en helder sing jy die woorde
op jou eie koddige maat:

Lekka, lekka ywe,
laat die ghantang naderskywe!
Tamaties en ywe vars van die Strand
en baie kiri slam by die huis se kant!

Jy kom uit die deel van die Kanaldorp
waar die dieners gewapend moet gaan
en die weerlig van `n skeermeslem
In `n donker hoek neer mag slaan.
Miskien kon jy :"Bismillah” sê
vanmôre, omdat in die kas
wat dae lank so leeg moet bly,
daar weer `n broodjie was?

Of dink jy al aan Nuwejaar
as die troepe deur Waalstraat stroom
van die Bo-Kaap na die Onder-Kaap
langs die stomp van die slaweboom?

Is dit wat jou so laat bokspring
en dans op jou hoepelbeen,
verflenterde kaalvoet klonkie,
as jy groente verkoop in die reën?

Ek hou van jou vrolike klanke
waarmee jy die winter tart.
Sing jy hierdie ligte deuntjie
bo `n somberte in jou hart?

En as jy op na die Boereplein
met jou boepens-mandjie gaan,
dan trek jou parmantige liedjie
deur die strate agter jou aan:

Lekka, lekka ywe,
laat die ghantang naderskywe!
Tamaties en ywe vars van die Strand
en baie kiri slam by die huis se kant!

I.D. du Plessis



'n Potlood-en penskets op koffiebevlekte papier.



Betekenis van woorde:
ghantang: vryer
kiri slam: groete
venterliedjie: verkoopliedjie
dieners: polisie
bismillah: dankie

Whisper

A gentle breeze moves across the water
Glides by, simple, quiet, and listens…
Early morning, cold night turns over, sleeps
A breeze, pushed by morning light, blinks
Quiet embers of orange, replaced by yellow
Stretch, yawn and roll out for the day
Water is pushed by the wind, faint, but moves
Tides beckon, water knows no master,
Clatter of gulls, and of boats, tap
Like a finger, on the pane, “wake up”
Buoys sit, jewels upon a field of blue, smiling
Their catch buried deep…hold fast
Gulls lift with laughter, men sweat with diesel
A days catch revealed, gulls feed, stories made
Waves begin, blue with anticipation, white with regret
Move and roll, excited for the journey, renewal
No boundaries, limitless, green and blue wrestle
Cold, deep, dark cold, blue wins
Island is refuge, the breeze belongs, a resting place
Mist rolls and licks the branches, pine cones’ rattle
Speak of hope, longing, for the future
Moss and lichen, revel the view, driftwood lies
Rocks abound, timeless time, revealed on shore
Colors of yesterday, ancient mariners for today
Provide respite, shells and seaweed take hold
Light provides warmth, stones reveal story

Early morning, a simple breeze lifts
Ignited by light and color, it moves
Enveloped in beauty and trust, it listens
Revealed by sight and sound, gently
In whispers of hushed tones, to us, this day…

A gentle breeze moves across the water
Glides by, simple, quiet, and …

“shhhhh…want to know a secret"?

(reflections on a painting by Elizabeth Kendall)
Poem: R.J. Heller

Acrylic on canvas. Done with a palette knife. The original is 128 cm. × 102 cm. and sold. This was a commission and a great challenge. I enjoyed every minute of painting it!! I live in South Africa and Rick Heller ( who bought it) in the USA. He also wrote the beautiful poem.
What a joy it is to share our creativity and God-given talents! (1 Sept. 2010)

This is life!

“You must live in the present, launch yourself on every wave, find your eternity in each moment.” – Henry David Thoreau quotes

I used only a palette-knife for painting this. I didn’t use a brush.
Acrylic on canvas: 36 × 48 " (92 × 102 cm. )
This is a commission for Kara Kuryllowicz in Toronto, Canada.
An email from Kara on 20 Jan. 2012:… I OPENED IT AND I LOVE IT…
it’s in my room above my bed – will wake up to it Sat.!!!
——————————
I dedicate this painting to all the wonderful people all over the world who buy art from enthusiastic artists like me! And I thank God for the talent He gave me ;-)
I enjoyed every minute of it! It could be a wave at Ballito in South Africa….. ;-)

Ons land

Waar soggens vroeg oranje-geel
die son oor gras en bosse streel

waar kierieklapper en karee
hul eenvoud skoon aan almal gee

het ek my hart toe wéér verloor
my liefhê-land, my siel bekoor…

deur leegtes en verbrande gras
oor heuwels teen 'n slakkepas
geluister hoe die wind deur oop vensters praat,
gesien hoe 'n kiewiet wip-wip na sy maat…

en altyddeur geweet:

my land is mooi, my land is goed
my land pomp deur my hart se bloed

Elizabeth Kendall ©

Uitgebid.

“As jy daai jaffel soek van gisteraand, ek het dit al klaar opgeëet,“ sê hy met ‘n vonkel in die oog. Ek kyk hom aan, kamstig emosieloos, speel-speel teleurgesteld tot in my diepste wese.

In die gang en teen die mure hang vrede en liefde op hierdie laatherfsoggend.

Toe gaan stort my man en los my voor die spieelkas waar ek jare se lag-en huilplooitjies probeer kamoefleer met ‘n nuwe botteltjie onderlaag laasweek by Clicks aangekoop. 

My gedagtes vat koers na tye terug. Toe dinge nog so anders  was. Ek bekyk myself in die spieel en dink aan hom.  Dié man wat my oorlede pa vir my uitgebid het.  Dié man wat nie my kinders se Pa is nie, maar hom soms verbeel  hy is myne. Sorgsaam.  Soos ‘n Pa.  Sterk.  Soos ‘n Pa.  Soms vol geite ook maar. Nooit ongeduldig nie. Rustig. Soos ‘n rots.  My rots.  Myne.  Altyd daar. Waardeer ek hom ooit genoeg?

Anderdag praat ek en ‘n vriendin oor mans. ‘n Man moet mens veilig laat voel stem ons altwee saam.  As jy nie veilig voel nie, kan jy maar los. Veilig omdat jy weet hy sal saans seker maak al die deure is gesluit. Veilig omdat hy onthou dié dinge wat jy vergeet. Veilig omdat jy weet sy doen is beter as sy sê. Hy praat nie baie nie, hy doen baie. Hy kyk dat daar gereeld ‘n heerlike Fenjal vir my in die badkamer is, hy koop nuwe hondekos as die sak begin leeg raak. Hy weet wat in die wêreld aangaan. Mens kan hom na enige plek toe vat, hy sal weet wat om vir wie te sê en ook wanneer hy net niks moet sê nie. Dis wat so lekker is van hom. Mens kan hom vertrou met jou lewe, jou buie en jou drome.

Wie gee dan om as die laaste jaffel opgeëet is, ‘n uitgebidde man is ‘n aanwins in jou lewe, jou huis en veral in jou hart!

Elizabeth Kendall ©

Kransduif se koer

Kwashale en kleur!

Nag

ek kon die stilte hoor:
net die sleutels op die swart bord
wat saggies keel skoonmaak
'n dofgeluid van 'n ver-kar
en verder niks

dis vroegherfs om my arms...
het vergeet om te onthou
dat dit dalk koelerig
hier voor tussen die verf
die nat skilderye
en die baie foto's van naby-mense
gaan wees

sal ek my Pa se ou trui
uit die kas haal en my toekokon
so papie-beskut
aan hom vasklou
en met geslote oë
net bewus wees van sy nabyheid

en verder niks

Gestroop

Ek bewe binne maar U weet dit

my bewe dam op in my oë

tot daar waar twyfel groei tot glo

en ek my Vader in die Hemel bid:

weer vreugde in my hart te sit

Elizabeth Kendall ©

My moedertaal

Soos ryp appels in my hande

wil ek die woorde van my taal

vashou en blinkvryf

knarsend kou en

luister na die klanke

helder, oop en mooi

so heerlik

appelbloedbloedrooi

my taal waarin ek troos

my taal waarin ek bid

dié taal wat kruisbeen

in my binnekamers sit

l

Tuisgekom

Jou skouers is my vesting

teen vaal verdriet en seer

jou hande is die mure

wat stormskade keer

in jou hart is daar 'n holte

'n rusplek net vir my

waarin ek ewig-dankbaar

gewilliglik wil bly

Elizabeth Kendall ©

Digbundel: Huppel op die Hoogland

 Gepubliseer op 20 Augustus 2010. Die voorblad is een van my paletmes-kunswerke. Dankie aan almal vir jul ondersteuning op my skrywerspad. Alle eer aan my Skepper.

Wanneer 'n plaaskind wat baie geborge en veilig in 'n huis vol liefde grootgeword het, die lewe tref, verstaan jy nie altyd alles nie. Die lewe word 'n pelgrimstog deur driwwe en dale, oor hoogtes en ver verby horisonne.
Bittersoet lê hope herinneringe van 'n lewe geleef met oorgawe. Al die getye van menswees word in dié debuutbundel ontbloot.

Depicted here – my first published work, a book on Afrikaans poetry published on 20 August 2010 – truly a labour of love and a dream come true for me!

On the cover is a photograph of one of my own paintings – again, what a wonderful moment to enjoy the fruit of my labour captured in two memorable and lasting mediums. This is truly more than any artist could ever hope to aspire to.

May I take this opportunity to thank all who inspire and encourage me in my work – I am sure that many of you do not even realise that you are a part of this, but I thank you for all the special moments!

This work took approximately two years to complete, with the printing and layout taking exactly nine months – perhaps there is a special symbolism in the nine months, as to me this is truly the birth of something wonderful.

The book is available for sale. (you can mail me for more info)

Iewers

Ek droom van ‘n vissershuis

met ‘n rietdak

langs die bloudam

en ‘n goudgeel duin

waar die sand

deur my tone

bruinsuiker

die son

oor my kaal skouers

ramba en riel

en ek

skulpe optel

dit teen my oor hou

en toe-oog

dink

aan jou

Elizabeth Kendall ©

Tortelduif.

Ou duifie by die waterbak

so rustig in ons tuin

jou liefhêliedjie ongestoord

laat sorge gou verdwyn

jou kom en gaan

so ongemerk

jou versie vrolik-bly

is deel van elke dag se menswees

"koe-koerr-doek, koe-koerr-doek"

só spesiaal vir my!

Elizabeth Kendall ©

Trees in waterpaint

I used thick waterpaint-paper, a black and white pen, water soluble pencils, a plastic bag to create the leaves, a hairdryer to dry wet paint quickly and lots of imagination!

'n Nuwe speelding!

Kreatiewe joernaal......ja dis wat dit is! Hier gaan ek speel en rinkink met verfstreep en ink. Jy is baie welkom om saam te kom kuier en koekeloer. Kreatiwiteit is mos beter as 'n mieliepap-ontbyt. As ek die dag nie kreatief was nie, voel my lewe soos 'n dorsland met doodgaansiekte. Stilsit en niksdoen maak my bitter gou moeg, moedeloos en uitgeput.

Dis laatherfs. Vandag is die mooiste dag. Die son lê in blink strepe en lag op ons grasperk, die dorpsduiwe vlieg kraakvlerk verby en fladder sagkens neer by die waterbak. Ek hoor 'n lyster wat sy maat roep. So 'n mooi dag vol vrede maak my binnewerke week en sommer ook meer liefdevol teenoor die hond, my man en my naaste.