Instandhouding

Gister hoor ek oor RSG as mens 'n blog het, moet jy dit in stand hou. Nouja, hier is ek! Besig met instandhouding. 

Vanoggend weer vroeg wakker, heerlik tussen die warm komberse gelê en lees aan die Vroueblad. Vandeesmaand se tema is "huise". Ons almal weet "as die Here die huis nie bou nie...." Ons weet ook dis nie die buitekant van 'n huis wat 'n huis maak nie, maar die binnekant: die mense wat daarin woon, die liefde wat gedeel word, die saamwees, die lag, die huil. "Liewer 'n stukkie droë brood met vrede daarby as 'n huis vol kos met 'n getwis daarby" (Spreuke 17:1) 

Hier in ons ou huis met die plankvloere is vrede. Vrede en liefde. En ek is so dankbaar daarvoor. 

Die winter lê op die oomblik die hele tuin vol. My vetplante huil. Die gras is vaal. Die wilde knoffel sukkel. Soggens staan die kaal akkerboom donker afge-ets teen die koue winterlug. 'n Verdwaalde hadida gil sy "hallo's" vanuit die hoogste takke van 'n denneboom.
Tog weet ek dis alles net tydelik. Dié wete verbly my grootliks. Dis soos musiek in my binnekamers. En ek hou styf vas daaraan met yskoue vingers. 

Bo in die anaboom se wintertakke sit 'n opgepofde rooikophoutkapper: 'n vrolike flenter kleur teen die ysblou lug.   

Foto's van my voëltjievriende

As mens lief is vir iets, moet jy dit doen. Moenie uitstel nie. Doen dit net! Deel dan dìt wat jy geniet  met die hele wye wêreld. Ons leef nie meer in die tyd van handsentrales of kapstokke wat in die gang hang nie. Ons leef nie meer in die tyd van briewe skryf en stadige pos nie. Ons leef nie meer in die tyd van bokskameras en foto's wat ten duurste ontwikkel en twee weke voor gewag moet word nie.

Kom ons geniet die internet en alles wat dit bied, digitale kameras, selfoonfoto's, e-posse....kom ons maak gebruik van al hierdie dinge wat net een muisklik ver van ons af is.

Ek is totaal verlief op foto's neem. Van lankal af. Ek weet ek gaan nooit moeg word daarvoor nie, dis beter as melkkos op 'n koue wintersaand, dis lekkerder as stap-langs-die see, dis heerliker as huistoe kom nà 'n lang vakansie. Foto's neem is wonderlik. Geniet saam met my die foto's van geveerdes wat ek in ons tuin en op verskillende plekke in ons lieflike land geneem het.

'n Tiptol. Klein met 'n donker koppie en kuifie, geel onderstertdekvere. Word ook soms "bottergat" genoem.

'n Swartkeelgeelvink. Baie klein, lief om naby die water nes te maak.

My gunstelingduif, 'n rooiborsduif. Klein, kaneelkleur aan die bokant, aan die onderkant gryserig pienk met diep rooibruin op die bors. Sagte, borrelende koer-geluide.

Vreedsaam. 'n Tortelduif. Geluid: "Koe-koerdoek!"

'n Seldsame en taamlik skaars kuiergas in ons tuin: rooikophoutkapper. Helder karmosyn, met 'n breë swart kraag rondom, rug is vaalgrys, skagvere het geel rande, pensie is vaalgeelblekerig. "Toeoeoe, kolletoeoeoe, kolletoeoeoe!" roep hy.

Geelvink op die perskeboomtak. Wydverspreid van die hoëveld tot ver in Namibië sal jy hom aantref.

Kransduif kom vat 'n slukkie...

Meduimgrootte, 'n baie algemene standvoël, wydverspreid. 

So sierlik swem die swaan. Swane is voëls van die familie Anatidae, wat ook die ganse en eende insluit. Hulle is die grootste van al die watervoëls. (Wikipedia)

Swael. Hou van boomveld, klipperige heuwels en berg grasveld. 

Skoorsteenveër. Groot, oorwegend wit, pluime op die rug, kaal nek en lang, krom snawel. 

'n Miksterbyvanger.  Klein, blinkswart gevurkte stert, redelik lank. Roep: harde gepiep en getweng.

My geveerde vriende

Gister was 'n vreemde dag: blydskap en hartseer gemeng. Goeie nuus en slegte nuus op een bladsy.
Soos gewoonlik het ek troos in die tuin gaan soek en dit in oorvloed gekry. Daar was troos in die bloedrooi vere van 'n rooikophoutkapper wat sy ontbyt op die boomstomp raakgesien en geniet het,

 

in die ratsheid van 'n ou klein glasogie wat van een tak na die volgende gewip-wip het,

 

 

die komieklike vaalgrys muisvoël wat plat op sy alie kom sit en die lemoenvreugdes vir homself gevat het

 

 

 en die geelvinkie wat sy dors kom les het by die waterbak.