Langs die pad

Dis Goeie Vrydag. In die kerk ontroer die woorde van Skrifberyming 7 my:

Hy het die lyde op Hom geneem,
wat nou ons hart van Hom vervreem;
en al die smarte wat ons pla,
het Hy gewilliglik gedra

Ek dink aan Chris. Chris wat alleen tuis is, hy en die honde. Chris wat nog so swak is, tog so moedig. "Ons is te haastig," sê hy gisteraand. "Dis maar twee maande nà die laaste bestraling."  Ek weet. Ons moet leer om geduldiger te wees. Hy sàl weer sterker word. Ons glo dit. 

Nà kerk vat ek my kamera en ry 'n ent uit die dorp. Ry om te gaan kyk of daar mooi kosmos langs die paaie is. En om te leer van geduld. Die kosmos is min vanjaar, nêrens sien mens meer die dieppers /maroon kleure nie, net blertse wit en ligpienk. Tog bly dit mooi.... en foto's neem bly maar een van die heerlikhede waarmee ek myself daagliks bederf. 

Net God weet wat vir ons elkeen die beste is.

Ons moet daarom daarna streef om die gawe van geduld aan te leer, sodat ons binne die wil van God kan lewe. Hierdie geduld kan ons maar net van Hom af bid.

Om te wag is vir ons altyd moeilik. Tog leer ons so baie uit die natuur. 

“Staan stil en ruik die rose”, soos ’n ou Engelse spreuk sê. Maak tyd om die lewe te geniet. Ek het die kosmoskleure en die vaal grasvelde vanoggend geniet. En baie geleer. 

'n Kleursimfonie

Hoe saai en vaal sou die lewe nie gewees het sonder blomme nie! Sommer kaal en kleurloos. 

Bloedrooi papawers, kosmos: pienk en wit, oranje kappertjies om iewers in 'n pot te sit, 'n goudgeel sonneblom, sagte, pienk rose waarvan die geur aan jou vingers klou.

Ek jubel en juig omdat ek kan sien! Omdat ek dit mag geniet en daaraan kan vat en dit kan ruik.

Hier is 'n paar voorbeelde van waterverf- en potloodskets-kuns wat ek so geniet het!

‘n Present vir my kind

Dis 'n liefie-kombers
met 'n vrolike vers
om jou in toe te vou
en teen jou vas te hou

Dis 'n lekkerleefding
wat jou hart sal laat spring
as jy gaan piekniek maak
en sagte stories droom
wat aan die sterre raak

As jy saans voor jou kaggelvuur sit
en vaak-gebedjies fluist'rend bid
vou jou dan toe in dié sag-kombers
(of steek maar aan 'n opsitkers!)

So snoesig en warm
soos 'n mamma se arm,
sal jy slaap en droom
so vaak en loom.

En as die winde woedend waai
en die hane veels te vroeg al kraai,
wikkel jou toe in dié liefieding:
jy het my nog net vreugde gebring!

Elizabeth Kendall ©