Overvaal Kongres 2013 by Ou Meulstroom.

Dit is die vyf streke van Overvaal. (Nie "eregaste" nie!) In totaal vanjaar was daar op dag een amper-amper 180 VLU lede. ‘n Wye verskeidenheid van vroue wat almal entoesiasties en ywerig is om dit waarna die VLU streef, uit te leef nl. “om geleenthede tot verruiming aan vroue te bied en hulle toe te rus om ‘n positiewe bydrae tot die ontwikkeling van die gemeenskap en land te lewer.” SAVLU

 Van Riebeecktak is weer eens gekies om die rekwesitespan  te wees. Ek en my vriendin Mara vertrek Donderdag die 10e van Bronkhorstspruit af en ry die 40 km. na Ou Meulstroom, al geselsende. Nou het ons tog bietjie tyd om te kuier! Ons dek die hooftafel wat eintlik drie tafels langs mekaar is. Marie Bester wag ons in asook Kowie Snyman. Vele hande maak ligte werk!

 Ek bewonder die lieflike borduurwerk op die tafeldoek. Dit moes lank geneem het om so ‘n kunswerk te kon skep. Ons rol die dik plastiek bo-oor die kosbare tafeldoek uit. Dan pak ons die hope lêers en sakke op die stoele. Elke streek s’n apart, almal bymekaar. Dit neem ‘n hele tydjie om alles mooi georden te kry.

Die Overvaal vaandel pryk ook daar naby. Vir dié wat graag wil weet wat die simboliek  van alles is, verduidelik ek sommer gou:
Vrou: Voete plat op die aarde –nederigheid.Pot: Sy beskik oor kennis en deel dit graag met ander. Saai: Vooruitgang. Hare: Ons behoefte om uit te reik na ons lede, ons mede-landsburgers en gemeenskap. Die hare wat waai simboliseer ook die wye veld wat deur ons studierigtings gedek word. Blom: Provinsie se nasionale blom, maar ook Eenvoud en skoonheid. Diamante: baie verskillende fassete in ons organisasie nl. gehardheid, glans, kosbaarheid, suiwerheid. Kleure: Rooi-warmte, Groen- rustigheid, Blou- kalmte, ruimte, Goue draad- saambindende faktor. Ook simbolies van rykdom uit ons provinsie, vooruitstrewendheid.

 

Leon van Nierop is ons Skrywer van die Jaar. Nà sy boeiende praatjie verkoop sy jongste boek Plesierengel soos soetkoek. Ons geniet elke woord wat uit sy mond kom. Hoe geseënd is die veteraan-skrywer nie. Inspirasie op sy beste. Op sy facebookblad skryf hy op 12 September: “En vandag het ek met die VLU - dames gepraat naby Bronkhorstspruit. So 'n gulhartige, warm ontvangs het ek in g'n jare gehad nie. Die warmte en vriendskap het my eintlik omgeslaan. En al die Plesierengel-romans wat daar was het letterlik binne 10 minute uitverkoop. Was dit nie vir sulke lesers nie, was skrywers soos ek nie daar nie.”

Dit was ‘n voorreg om Leon van Nierop te kon ontmoet en na sy wonderlike stories te luister.
Heerlik was dit om Lapa se kleurvolle boekuitstalling te bekyk en die wêreld te vergeet terwyl daar na hartelus rondgesnuffel en geblaai is.

 Net die heelbeste werk word op Kongres uitgestal. Hier is ‘n paar voorbeelde van brei-, hekel- en naaldwerk wat deur vlytige vingers  gedoen is.

Yolande Steenkamp van Van Riebeeck se wasgoedpennetjiesak, so mooi.

Die grys-en-rooi-swart kniekombers is deur Van Riebeecktak se visie-voorsitter, Sally Ferreira, gehekel. Daar was heelwat ander inskrywings ook van ons tak se talentvolle lede, almal pragtig! 

Ek kan dit maar net staan en bewonder. En weer en weer bewonder. Talente onbegrens.

Jy is nie sonder talente gebore nie! Begin om weer te droom, begin om weer te doen wat vir jou lekker is en wat jy geniet. Jou gawes sal vir jou plek maak op die regte tyd. Doen alles wat jy doen asof jy dit vir die Here doen; jy sal verbaas wees om te sien waar en wanneer God besluit om jou talente te gebruik tot eer van Sy Naam. Daar is geen einde aan wat jy vir God kan doen as jy begin om te woeker met jou gawes nie!  Manna Tydskrif Blog

 

Daar was baie om te sien: lieflike juwele soos o.a. varswater pêrels, armbande en wat nog alles. “Gij sult niet begeren!”

Voor in die saal pryk die mooiste proteas. ‘n Kuns om dit so te kan rangskik....

 

Elza de Bruyn is die presidente van Overvaal. Dis die eerste keer dat sy as presidente optree. Kalm en vriendelik. Om na haar te luister en te ervaar hoe sy elke situasie met waardigheid en selfvertroue hanteer, is werklik ‘n inspirasie.

 Een van ons sprekers was Eunice van der Merwe. Sy beklemtoon weer dat elkeen ten volle toegerus is om ‘n bemagtigde vrou te wees.

“Your pain becomes your power.”

“Your mess becomes your message.”

LIEFDE is die HELE wêreld se GROOTSTE WAPEN

 

Ina Booyse word as nuwe vise-president verkies. Ons is almal saam met haar bly!

 

Gedurende die afgelope jaar het Overvaal negentien lede aan die dood verloor. Daar word kerse aangesteek. Ons gedagtes gaan uit na hulle wat deur hierdie verlies geraak is.

V.l.n.r. : Jolanda Smit (Sekretaresse), Petra Maritz (skakelbeampte), Meisie Kotze, Yolande Steenkamp en Elizabeth Kendall (Voorsitter) ,  die vyf lede van Van Riebeeck (Bronkhorstspruit) wat die kongres kon bywoon. Wat ‘n voorreg!

 

Tussen-in was daar genoeg tyd om die natuurskoon by Ou Meulstroom te bewonder of soms net stil te raak.

Ons “eie” Dawie de Jager se sang en musiek het natuurlik weer baie hartsnare geraak en ons besonder trots laat voel.

Hier kuier lede van verskillende takke heerlik saam.

Tafels is keurig gedek en daar was oorgenoeg heerlike kos!

 Toe dit aand word, hou ons konsert en lag baie. So lekker om so te kan ontspan en deel te voel van al die pret!

Daar was ‘n heerlike voorlesing deur Leonie Potgieter van Wapadrant.

Verskillende modes is op skreeusnaakse wyses uitgebeeld, daar was heelwat sangitems en verder net pure plesier!

 Corné Gaspar van Roodepoort, Witwatersrand ontvang ‘n trofee vir uitstekende werk, ‘n spesiale prys!  Ons het haar by die Winterskool ontmoet en was dit nou lekker om haar weer te sien. So word heerlike vriendskapsbande onderling tussen VLU-lede gesmee.

Bo teen die balk by ons chalet kom kondig ‘n swaeltjie die begin van ‘n nuwe somerseisoen aan. Lieflik!

 

Toe ons huiswaarts keer, is ons batterye opnuut gelaai en ons harte vol dankbaarheid. Dis lekker om ‘n VLU-vrou te wees!

Kompetisie-deelname

In die VLU en wel ook in Van Riebeecktak is daar baie geleenthede om 'n mens se kreatiwiteit te ontwikkel. Daar is Kongres-artikels, Konferensie-artikels en ook Tak-artikels wat ingehandig kan word as deel van kompetisie-deelname. 

Vir Kongres-artikels word vier tafelmatjies vanjaar ingeskryf. Dit moet gehekel wees. Nouja, ek het nou maar eers léér hekel! Ek geniet dit baie. Die hekelnaald gly seepglad deur die wol en vinnig-vinnig is daar iets moois om na te kyk. Ek sal oefen en hoop om dit goed te kan bemeester sodat ek volgende jaar ook iets kan inskryf... hou maar duimvas.

Onder Konferensie-artikels kan tolletjiebrei met krale asook 'n foto van 'n vrou ingeskryf word. Onnodig om te noem, ek het natuurlik die foto gekies. Toe Rebecca Maandag met haar vrolike pienk kopdoek kom help vensters was, neem ek 'n hele paar en laat haar besluit op watter een lyk sy die beste. Sy geniet dit baie! Die voorskrifte is dat dit 'n swart montering moet hê. Ek sou meer van bruin hou in hierdie geval, maar nouja.... ons wil ook nou nie gedikwalifiseer word nie, né.

Onder Tak-artikels in die Ope Afdeling is die deur wawyd oopgegooi en kan 'n mens enige artikel wat jy wil maak of onlangs gemaak het, inskryf. Met groot blydskap merk ek op dat die olieverfskildery wat ek 'n rukkie terug met my geliefde paletmes voltooi het, droog is. Dis ook nie te groot om saam te dra nie en is op geblokte doek gedoen. Kom loer na Contentment op "Paintings I love" as jy dit mooi groot wil sien.

Ek voel lekker opgewonde oor dié inskrywing. Dis mos maar waar die passie lê.

 

Daar is natuurlik ook Naaldwerk  (inkopiesak), Breiwerk (Peutertrui), Gebak (Quiche), Lekkers (Nougat) en Blomme (pienk) om in te skryf......maar ek ken myself, my beperkinge, my voorkeure en my liefdes en daarom kies ek onder Handvlyt 'n versierde bord. Ek koop sommer by Checkers 'n spierwit bord en by Wuco Verf 'n paar potjies geskikte verf. Totaal: R50, bord ingesluit. En toe verf ek herfsblare, hoe dan nou anders?

Die mooiheid van hierdie seisoen moet mos net iewers vasgeverf word. Ek skakel die oond aan op 180 grade Celcius. Die bord bak 'n halfuur lank. Nou sal die verf nie afkom nie. Dit was 'n interessante uitdaging, want dit was 'n eerste probeerslag.

 

 

My heel laaste en vierde inskrywing is 'n geskrewe stuk oor die VLU. Dìt geniet ek net so baie!

 

VLU

Vroue Landbou Unie.  So bekend.  So bemind deur baie.  Vir lank reeds deel van my woordeskat en my lewe.  Amper so geliefd en bekend soos oggendkoffie en beskuit.  Nooit verloor dit die besondere smaak nie.

My mooi  Ma se entoesiasme oor die VLU is steeds vasgeplak in die vergeelde blaaie van haar plakboeke wat nà haar dood hier op my rakke kom lêplek kry het.  Ek blaai dikwels daardeur om die nostalgie te koester en te bewaar.

Nà my lang loopbaan in die onderwys het ek op ‘n dag as afgetredene saam met ‘n vriendin ons plaaslike VLU-tak besoek.  Eerste indrukke is blywend en dit was nie lank nie, toe is ek ook deel van Van Riebeeck-tak  se vriendelike  en vlytige  vrouens.  Ons dra nie kappies en lang rokke nie.  Ons gesels nie net oor koekies bak en klere maak nie.  Ons is nie (almal) grys van haar en vol skete nie. Ons beweeg (nog) nie met moeite oor Moederaarde nie.  

Ons is bly oor elke nuwe dag. Ons is vol lewe en energie. Ons woon kursusse, konferensies en kongresse by.   Ons brei en hekel  vrolike, bont blokke.  ‘n Reënboogkombers vir later.   Ons bak en brou pannekoek en jaffels.  Die geur van kaneel  klou aan ons vas.  Ons kuier en klets, ons lag en gesels.  Ons deel ‘n duisend talente.  Ons leer bymekaar en van mekaar.

Iemand kan fyn filodeeg maak, ‘n ander een kan dit opeet.  Iemand anders kan ‘n trui in ‘n japtrap brei. Party hou van skryf.  ‘n Hele paar neem mooi  foto’s,  iemand anders lees voor, nog iemand luister.

Ons leer mekààr ook ken.  Elkeen is uniek.  Elkeen is geseënd. Ons deel ons vreugdes, ons hartseer, ons lewens.  Ons bemagtig vroue wêreldwyd en ook mekaar in die jaar 2013.

Ek sien baie uit na Dinsdag (16 April) se vergadering en wonder ook wat al die ander lede gaan saambring. Die heel lekkerste van alles is, is dat 'n mens niks moet doen nie, maar dit doen omdat jy graag wil.

 

Van garage na voorportaal

Die volgende handvlyt artikel wat ons by ons plaaslike VLU-tak kan ingee, is 'n versierde potplanthouer. Met my vulpen maak ek 'n regmerkie langs dié artikel in my Jaarprogram. En in my gedagtes woel die idees: waarmee sal ek dit versier, waar gaan ek 'n pot kry....ek WIL dit doen! In die garage val my oog op 'n boepenspot waarvan die verf al afgeskilfer het. Dit staan net daar.

Verwaarloos.  Verwese.  Verlate.   Alleen.

Ek gryp die pot met 'n lied in my hart, was dit mooi skoon in die wasbak op die agterstoep. Nou gaan die pret begin. Ek grawe in die kas in my werkkamer tussen allerlei bêre-goed: mosïeksteentjies, stukkies lint, skoenveters...julle weet mos. Die knopeblik! Aangesien ek nie juis enige naaldwerk doen, buiten om my man se hemde of broeke se af knope nou en dan aan te werk nie, kan ek nou heerlik uitsoek tussen 'n groot verskeidenheid knope.

Ek plak die steentjies en knope met koue lym op die rand van die pot vas. Toe maak ek teëlsement aan en smeer dit sommer met my kaal hande oral oor die pot, nes 'n mens 'n baba se boudjies vol room smeer. Nou moet dit eers staan en droog word. Intussen doen ek ander dinge. Mens moet mos geduld hê in die lewe... die volgende dag verf ek dit oker, die kleur van klei uit die aarde. Weer droog word...verf weer met roesbruin. Ryk en lekker.

Later verf ek swart by, speel te heerlik en maak patrone. Met 'n kalligrafiepen druk ek goue kolletjies al om die rand van die patroon. Nou lyk dit sommer spiekeries! Ek maak die mosaïeksteentjies mooi skoon met 'n klam lap. Die pot is droog. Ek bekyk dit van 'n afstand af: nêrens in die hele wêreld is daar nog so 'n pot nie. My pot kry 'n ereplek op die kiaathoutafel met die bal-en-kloupote wat ek lankal terug by Tannie Lydia gekoop het. Dit staan in die voorportaal en wag om elke volgende besoeker met 'n warm glimlag te verwelkom. 'n Potplanthouer wat status gekry het.

Elizabeth Kendall ©