Toe word dit 'n stokperdjie

Power Shot SX40 HS. Ja, dis die naam van my geliefde kamera en lewenslange metgesel. Ek onthou so goed die dag toe ek my heel eerste kamera van spaargeld kon koop. Dit was 'n Kodak Brownie en ek het toe gedink ek is 'n koningin om so-iets wonderliks te kon besit.

 

Jare daarna het ek selfs geld verdien met foto's neem hier in my tuisdorp. Kinders, grootmense, honde en katte. Dit was lank voordat digitale kameras die aarde getref het. Ek het die films by die naaste apteek ingegee om te laat ontwikkel, dikwels in sepia vir meer effek. Toe was dit al 'n taamlike duur stokperdjie, maar tog was dit groot lekkerkry.

Die kinders op die foto's hierbo is lank reeds grootmense, maar ek dink hulle onthou ook nog ons lekker en verbeeldingryke spelery soos gister.  

Deesdae is dit 'n heerlike uitdaging om die voëls in ons tuin af te neem. Gelukkig kan 'n mens nou-se-dae 'n duisend foto's neem sonder om vir almal hoef te betaal. Hoe meer ek dit doen, hoe meer leer ek. Ek weet dinge wat ek voorheen gladnie geweet het nie.

Elke dag bring sy eie verrassings. By die agterdeur, aan die perske- en appelkoosboom se kaal stamme, hang ek dennebolle vol grondboontjiebotter en voëlsaad. Ek skil my lemoenskille lekker dik af sodat daar ook iets oor is vir die kraalogies en tiptolle.

 

 

Hoe heerlik!

Ek het hierdie interessante wenk by 'n vriendin geleer:
Remember the birds in winter

 

 

 

Tiptol / bottergatjie

 

 

'n Kakelaar, 'n knapie wat nie sommer stil sal sit en glimlag vir enige kamera nie!

 

 

Songeel sit hy en soek sy saad.

 

My mooiste mossiekind!
 

 

Kransduif klou, want hy weet wat lekker is....

Hoe bevoorreg is ek nie om tyd te kan hê om dié dinge te doen wat my so naby aan die hart lê en hoe lekker is dit nie om dit dan met die wêreld te kan deel nie!